ταλαντευτικός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ταλάντευση

2. αυτός που προκαλεί ταλάντευση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ταλαντεύω. Η λ. μαρτυρείται από το 1889 στην εφημερίδα Ακρόπολις].